Afgelopen 4 mei herdachten wij in Nederland de slachtoffers, burger en militair, van de Tweede Wereldoorlog en de oorlogssituaties en vredesoperaties die na de Tweede Wereldoorlog hebben plaatsgevonden. Zo ook in Huissen. Bij toeval raakten we die avond in gesprek met mevrouw Hermina Knuiman-Eerden. Ze vertelde over het bombardement van 17 september en 2 oktober 1944 en hoe zij daarbij haar 3 broers en zus verloor.
Ieder jaar kiest het Nationaal Comité 4 en 5 mei een thema dat als rode draad door de activiteiten op 4 en 5 mei loopt. In 2015 is de tekst getiteld: Wie de ogen sluit voor het verleden, is blind voor de toekomst. Deze tekst is geschreven door Maurice Adams, hoogleraar aan Tilburg University en bestuurslid van het Nationaal Comité 4 en 5 mei. Onder andere zegt hij:
“…We moeten concrete verhalen vertellen om ze van generatie op generatie door te geven en ze in stand te houden…”
In het licht hiervan heeft mevrouw Hermina Knuiman-Eerden haar verhaal een paar dagen later nog een keer verteld voor de camera met als resultaat een indringende en persoonlijke optekening van de gebeurtenissen op 17 september en 2 oktober 1944 en hoe de gevolgen hiervan nog altijd doorwerken.
