Omroep Lingewaard

De week van…..uit onze bol…

De week van…..uit onze bol

Column Joyce Derksen.

Terwijl heel Nederland, of bijna heel Nederland al weken in de ban lijkt te zijn van het Eurovisie songfestival, en de act van Duncan Laurence, was ik in Doornenburg de afgelopen tijd juist erg druk met een ander muziekspektakel. 50 tinten Jekadee. Twee concerten met afterparty ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van het koor waar ik al ruim dertig jaar deel van uitmaak. Om van het hele gebeuren een groot succes te maken was er actie nodig. Samen met twee andere leden draaide ik een jubileumkrant in elkaar en met weer wat andere mensen zorgden we dat er een mooie overzichtstentoonstelling te zien was met foto’s en materialen van de afgelopen vijftig jaar. Heel veel mensen met mij zijn weken, nee maandenlang druk geweest om ervoor te zorgen dat het feestje een groot succes kon worden. Tussen de bedrijven door moest er ook nog gerepeteerd worden. Alleen zingen is allang niet meer genoeg dus of we niet wilden of niet we moesten allemaal in beweging komen.  Zang overgoten met een sausje van choreografie. Een leuke hobby die heel soms wel op een betaalde baan ging lijken. Het resultaat van al het werk mocht er gelukkig wel zijn. Twee volle zalen, enthousiast publiek, tevreden koorleden en het gevoel van “We did it”. Daar doe je het uiteindelijk allemaal voor. Moe maar voldaan gingen we dus ook deze keer weer na het zingen de kerk uit. Na een paar dagen van opruimen en terugkijken kon mijn blik weer vooruit gericht worden. 

Het was namelijk weer tijd voor één van mijn quilty pleasures. Het Eurovisie songfestival, ik noemde het al eerder. Dit jaar zelfs met doventolk want waarom zouden alleen de horende onder ons moeten lijden. Het is dus niet zozeer dat ik de zang en de acts tijdens de show allemaal zo geweldig vind (verre van) , maar het hele gebeuren, de over de top nummers, het chauvinisme maken dat ik mijn verstand even helemaal op nul kan zetten tijdens die drie avonden. Bijna op nul dan welteverstaan want het leukste van het hele festival is namelijk Twitter. De reacties die er geplaatst worden tijdens de acts zijn vaak nog lachwekkender dan alle acts bij elkaar. Zelf doe ik hier sinds vorig jaar ook volop aan mee. Er valt zoveel leuks te verzinnen bij de outfits die men draagt, de valse noten, de dansers/ danseressen, achtergrondzangers/zangeressen en de presentatoren. Dinsdagavond was eigenlijk in één woord samen te vatten:  Abominabel.  Voor de donderdagavond waren er wat meer woorden te vinden. Veel eerste maandagen van de maandgeluiden (luchtalarm) en mannen met te strakke broeken (kopstemmen) Minder valse noten maar meer klonen (dubbelgangers in beeld) en het publiek dat bij Duncan uit zijn witte bol ging. Tja, die lichtbol. Deze heeft  #TeamDuncan toch wel flink wat nachtmerries bezorgd. Blijkbaar was er geen IKEA in de buurt want de juiste bol moest alsnog speciaal vanuit België worden ingevlogen. Gelukkig kwam het donderdagavond dan alsnog helemaal goed.

Voor wie nu helemaal niks om het liedjesfestival geeft was er gelukkig ook op ander gebied nog het één en ander te beleven deze week. Zwijnen die een varkensstal bezetten bijvoorbeeld om te protesteren tegen dierenleed. Dat de varkens dusdanig van slag raakten dat een ontruiming misschien dreigde zagen ze in dit geval maar even door de vingers. In de media werden de bezetters in ieder geval flink afgeslacht om deze actie. Ook op sportgebied viel er het één en ander te vieren. Al was het niet voor iedereen feest. De Formule 1 komt na jaren van afwezigheid volgend jaar weer terug naar Nederland en Ajax werd na ook een aantal jaren van “afwezigheid” eindelijk weer eens landskampioen. Donderdag stroomde het museumplein vol voor de huldiging.  De meeste mensen kwamen om een paar uurtjes te feesten, anderen kwamen gewoon om even een blik werpen.

Of we er nu blij mee zijn of niet, uit dit laatste sportnieuws blijkt wel dat men ook na jaren van afwezigheid best in staat kan zijn om weer eens een succes te boeken. Daarom vind ik het na 43 jaar van teleurstellingen en het “net niet” gevoel wel weer een keer tijd worden voor een feestje. Dus ja ik zit zaterdagavond vol verwachting voor de TV. Hopende op een perfect optreden en heel veel punten voor Duncan. Ik ben er na vorige week wel weer aan toe om even helemaal uit mijn bol te gaan. Inclusief afterparty. Dus ik zou zegen:

Go the NetherLAMPS 

Fijn weekend allemaal.